Sylvia van Leeuwen Grofvuil “Jullie zijn toch niet van die zweverige bomenknuffelaars, hè? Want dan moet ik toch echt op zoek naar een ander uitvaartbedrijf.” De dame aan de andere kant van de lijn is heel resoluut. Als ik een u... 10 sep. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Slaapliedje “Mijn moeder wilde gecremeerd worden dus dan wordt het zeker het crematorium in Purmerend? Of Hoorn natuurlijk?” Ik kijk meneer vragend aan. “Wat bedoelt u?” “Ik bedoel dat we zeker naar het dichtstbi... 1 jul. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Bloemen verwelken schepen vergaan Bloemen en uitvaarten, ze horen bij elkaar. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik vroeger nooit zo goed begreep waarom. Ik vond het altijd iets ongeplaatst feestelijks hebben, al die geurige fleurigheid. M... 5 jun. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Voor altijd samen “Het leven heeft alle glans verloren zonder haar. Dat gaf onze vader standaard als antwoord als je hem vroeg hoe het met hem ging.” Er volgt een verdrietig zucht. “Het is goed zo, we geloven dat onze ... 30 mei 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Boos! “Wel Pot-Ver-Pot-Ver-Dorie!!!” Meneer trekt driftig aan de verpakking van een pak koffie dat maar niet open wil. Met een woedend gebaar mikt hij het pak in de vuilnisbak die vervolgens met een klap om... 8 apr. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Een echte lady “Hebben jullie al gedacht over de kleding van mevrouw?” vraag ik aan meneer en zijn dochter. Meneer heeft ons eerder die middag gebeld in het verband met het overlijden van zijn vrouw. De dame van mid... 13 mrt. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Laatste groet uit drenthe “Mijn man was een Drentenaar in hart en nieren”, verklaart een verdrietige weduwe de aanblik van een prachtige tatoeage van een hunebed. Zojuist hebben wij samen met collega Rommy haar overleden man v... 11 feb. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Het is de toon die de muziek maakt “Goed, tot zover de sprekers.” Ik zit bij de familie van een oude heer, die ’s nachts in een Amsterdams verzorgingshuis is overleden. “Hebben jullie al ideeën over de muziek? Wat zou meneer mooi hebbe... 13 jan. 2019 2019
Sylvia van Leeuwen Stap voor stap Aan de andere kant van de telefoon blijft het lange tijd stil. Op mijn vragende “mevrouw, bent u daar nog, mevrouw?” wordt gereageerd met een diepe zucht. “Ja, hoor. Ik ben er nog en ik weet inderdaad... 19 dec. 2018 2018
Sylvia van Leeuwen Wereldlichtjesdag “Ben jij uitvaartbegeleidster? Jemig, dat zou ik niet kunnen hoor, al dat verdriet, ik zou de hele dag moeten huilen.” Meestal volgt er dan steevast een huiverend, “dan moet je vast ook wel eens de ui... 4 dec. 2018 2018
Sylvia van Leeuwen Het zwarte schaap “Met de familieleden in Canada en Australië meegerekend, kom ik op 153 adressen” zegt de dame tegenover mij en ze bladert nogmaals door een ouderwets adressenboekje. “Tsja, zal ik nou wel … of niet …”... 12 nov. 2018 2018
Sylvia van Leeuwen Levensverhalen Er ligt een wirwar van verweerde fotoalbums en losse foto’s voor mij op tafel. Ik spreek vanochtend met een familie van wie de ‘Pater Familias’ op zeer hoge leeftijd overleed. Zijn afscheidsdienst heb... 23 okt. 2018 2018
